De ervaring met opa Geret is het begin geweest om ondersteuning te verlenen in medische kosten voor mensen met een minimaal financieel vermogen. We proberen te helpen met dat wat binnen het vermogen van onze stichting mogelijk is.
Een bij aanvang kleine lichamelijke aandoening werd na twee weken levensbedreigend. We leerden opa Geret kennen tijdens het horecaproject in Tanjung Kuako. Een avontuurlijke man met een zachtaardigheid van een bijzonder kaliber. Samen met zijn vrouw genieten zij een traditionele Molukse levensstijl aan de rand van het stadje Masohi. Ze leven van de opbrengsten van hun kleine stukje land.
Op een gegeven moment kregen we te horen dat de toestand van opa hard achteruit ging. Hij had eigenlijk al een week eerder naar een dokter moeten gaan. Geldgebrek was de reden van uitstel en geld lenen daar deed opa niet aan. We hebben eerst advies ingewonnen in ons netwerk voor een kundige arts. Mas Heru, manager van een asfaltfabriek aan een brede rivier nabij Waepia, wist een verpleger, een paar dorpen verderop, te wonen. Volgens zijn getuigenis boekte deze verpleger betere resultaten dan de meeste artsen in Masohi.
Zijn huis lag verborgen in de bossen, ongeveer een kilometer van de Trans Seram hoofdweg. Het was even zoeken in de donkere avonduren. Zonder straatverlichting maar gelukkig wel maanlicht. Dat scheelt een hoop. Geen bord of aanduiding van enige aard want de medische dienstverlening als huisarts in de vrije tijd van de verpleger zijn bij wet verboden. Hij is niet opgeleid als arts. Binnen was een ouderwets ogende praktijk ingericht. Met hardhouten stoeltjes, bureau, onderzoeksbed en medische apparatuur. Precies zoals vroeger. Het zag er in ieder geval een stuk beter en schoner uit dan de meeste ziekenhuizen.
De heel licht loensende verpleger was vriendelijk in de ontvangst maar direct na de kennismaking zakelijk to the point. Vragen en luisteren naar de patiënt, opa Geret antwoord, zwak en uitgeput. Sturend doorvragen, luisteren, bevestiging, herbevragen en weer herbevestiging. Ondertussen het standaard onderzoek van een huisarts uitvoerend. De doppen van de stethoscoop in zijn oren, vervolgens de analoge bloeddrukmeter, rvs-hamertje, plat ijslolly houtje. Zijn handen en vingers voorzichtig de pijnlijke delen aftastend.
En plotseling stond de verpleger op en liep de onderzoeksruimte uit. Even later terugkomend met drie soorten medicijnen. En uitleg over de wijze van gebruik. Vervolgens een gedetailleerde uitleg van zijn diagnose en waarschijnlijke oorzaak, opgemaakt aan de hand van de medische interrogatie. Ter afsluiting: advies aan opa Geret hoe zijn levenstijl en dieet ietsje te veranderen. Eenvoudig maar cruciaal. Kosten consult inclusief de generieke medicijnen in doorzichtige plastic zip-lock zakjes: 360.000 rupia. Omgerekend iets meer dan twintig euro. Zou die bijziende verpleger aka illegale huisarts echt zoveel beter zijn dan de artsen in de stad? We maken ons serieus zorgen om opa.
Opmerkelijke ervaring weer. Op basis van informatie van een bevriende relatie in de asfaltproductie. Die Mas Heru bleek opnieuw een man van zijn woord. Een dag later was opa Geret duidelijk aangesterkt. Een week later weer helemaal boven Jan. Dankzij een, als huisarts, overwerkende verpleger in een huis ergens achteraf in de bossen van Seram.
Resilience…